W dniu 27 lipcu 2017 roku Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów podjął uchwałę, w której stwierdził, że komornik sądowy nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej, poobieranej na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku o komornikach sądowych i egzekucji o podatek od towarów i usług. Wcześniej w dniu 7 lipca 2016 roku Sąd Najwyższy uznał, iż komornik sądowy określając wysokość kosztów postępowania egzekucyjnego nie może podwyższyć opłaty egzekucyjnej o podatek od towarów i usług.  

Jednocześnie w dniu 10 sierpnia 2018 roku Sąd Najwyższy odmówił podjęcia uchwały w następującej kwestii czy w trybie art. 759 § 2 k.p.c. dopuszczalna jest zmiana przez sąd prawomocnego i wykonanego już postanowienia komornika sądowego w przedmiocie orzeczenia o kosztach postępowania egzekucyjnego w celu usunięcia spostrzeżonych uchybień polegających na doliczeniu przez komornika do opłaty egzekucyjnej stawki podatku od towarów i usług. Taka odmowa jest konsekwencją przyjęcia przez Sąd Najwyższy,iż nie ma podstaw, aby zmieniać dotychczasowe orzecznictwo Sądu Najwyższego w tej kwestii tj. uchwały z dnia 19 kwietnia 2007 roku, który stwierdził, iż sąd powszechny może zmienić prawomocne postanowienie komornika o kosztach egzekucyjnych, jeśli naruszało ono prawo.

Powyższe, orzecznictwo Sądu Najwyższego powoduje, iż w stosunku do komorników sądowych, którzy podwyższyli opłaty egzekucyjne o podatek VAT, pojawia się możliwość żądania zwrotu pobranego od opłaty egzekucyjnej podatku VAT. Jednak nie będzie to dotyczyć wszystkich postępowań egzekucyjnych. Praktyka pokaże czy  będzie to dotyczyło orzeczeń o kosztach postępowania egzekucyjnego po 7 lipca 2016 roku czy po dniu 27 lipca 2017 roku. 

W przypadku wątpliwości lub sporów wynikłych na tle tego zagadnienia zapraszam do skorzystania z usług naszej kancelarii.

Adwokat Marcin Stępień